วิทยาศาสตร์การเกษตรเป็นการศึกษาแนวปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร วิทยาศาสตร์การเกษตรและเกษตรกรรมแม้ว่าจะเกี่ยวข้องกัน แต่ก็มีความแตกต่างกันอย่างมาก เกษตรกรรมเป็นศิลปะของการปลูกพืช ผลไม้ และผักเพื่อการบริโภคของมนุษย์ ในทางกลับกัน วิทยาศาสตร์การเกษตรเกี่ยวข้องกับการวิจัย Smart farming พัฒนาเทคนิคการผลิต เช่น การจัดการชลประทาน การควบคุมศัตรูพืช ฯลฯ รวมถึงกระบวนการที่จำเป็นสำหรับการปรับปรุงคุณภาพ

Smart farming เกี่ยวข้องกับการเปลี่ยนผลิตภัณฑ์ขั้นต้น

ให้เป็นผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปที่พร้อมสำหรับการบริโภค นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับการป้องกันและแก้ไขปัจจัยที่ไม่พึงประสงค์ที่ขัดขวางผลิตภาพ ได้รับการขนานนามว่าเป็นวิทยาศาสตร์ท้องถิ่นเนื่องจากมีความสัมพันธ์ที่ดีกับท้องถิ่น มักถูกมองว่าเป็นวิทยาศาสตร์ที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่เชิงนิเวศเนื่องจากขึ้นอยู่กับสภาพอากาศและคุณสมบัติของดินในพื้นที่เฉพาะเป็นส่วนใหญ่ ปัจจัยเหล่านี้แตกต่างกันอย่างมากจากที่หนึ่งไปอีกที่หนึ่ง บุคคลหลายคนมีความเห็นว่าวิทยาศาสตร์การเกษตรขึ้นอยู่กับสภาพอากาศในท้องถิ่นและลักษณะของดินในท้องถิ่น ดังนั้นจึงต้องศึกษาพืชผลเฉพาะในท้องถิ่น

ในสาขาเกษตรกรรมทำให้การศึกษาเป็นที่นิยมอย่างมากทั่วโลก อย่างไรก็ตาม ในยุคปัจจุบัน อุตสาหกรรมปุ๋ยเคมีในเยอรมนีได้ปฏิวัติวงการเกษตรกรรมในศตวรรษที่สิบแปด Smart farming การปฏิวัติทางวิทยาศาตร์การเกษตรเริ่มต้นด้วยการผ่านพระราชบัญญัติแรงผลักดันที่อยู่เบื้องหลังพระราชบัญญัติฟักไข่คือความต้องการของประเทศชาติในการให้อำนาจแก่เกษตรกรเพื่อให้พวกเขาสามารถปรับปรุงผลิตภาพและเลี้ยงดูประชากรที่กำลังเติบโต การเกษตรได้รับความสำคัญอย่างมากในประเทศกำลังพัฒนาและประเทศที่พัฒนาแล้ว

Smart farming คัดเลือกและปรับปรุงพืชผลอย่างมาก

เพื่อผลผลิตสูงสุด แม้กระทั่งทุกวันนี้ การวิจัยในสาขานี้กำลังดำเนินการอยู่ ซึ่งนำไปสู่การเกิดขึ้นของสาขาวิชาใหม่ๆ เช่น การบำบัดของเสีย การจัดการศัตรูพืช ปรัชญาการเกษตร Smart farming และอื่นๆ ที่เน้นไปที่การผลิตอาหารเป็นหลัก ด้วยการเติบโตของประชากรโลก วิทยาศาสตร์การเกษตรเป็นศาสตร์เดียวที่จะมีบทบาทสำคัญในการรับรองความต่อเนื่องของเผ่าพันธุ์มนุษย์วิทยาศาสตร์การเกษตรเป็นแนวทางหลายมิติในการทำความเข้าใจ

Smart farming ทางเศรษฐกิจ สังคมและธรรมชาติต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเกษตร นักศึกษาที่สำเร็จการศึกษาด้านวิทยาศาสตร์การเกษตรมีความเข้าใจอย่างยุติธรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างเกษตรกร ระบบนิเวศ และผู้บริโภคปลายทาง ผ่านการศึกษาอย่างเข้มข้นด้านเศรษฐศาสตร์ การเลี้ยงสัตว์ พฤกษศาสตร์ และทุกสิ่งทุกอย่างที่เกี่ยวข้องกับการเกษตรและการผลิตอาหาร เนื่องจากมากกว่าครึ่งหนึ่งของประชากรโลกมีส่วนร่วม